Mathieu van der Poel: Meester van de Klassiekers, Geel en Multidisciplinaire Magie

Mathieu van der Poel: Meester van de Klassiekers, Geel en Multidisciplinaire Magie

Mathieu van der Poel blijft opnieuw definiëren wat een wielrenner kan bereiken. Zijn seizoen 2025 is een toonbeeld van veelzijdigheid, vastberadenheid en pure dominantie. Van kasseienklassiekers tot mountainbikeroutes: deze Nederlandse fenomeen schrijft een ongeëvenaarde erfenis.

Winter – Wereldrecord in de Modder

Van der Poel begon zijn campagne in 2025 met een vlekkeloos veldritseizoen. Het hoogtepunt kwam tijdens het WK veldrijden in Liévin, waar hij een typische demonstratie gaf: snel uit de startblokken, technisch foutloos in de modder, en meedogenloos over de balken.

Hij finishte 45 seconden voor eeuwige rivaal Wout van Aert en behaalde zo zijn zevende wereldtitel bij de elite. Daarmee evenaarde hij het record van de Belgische legende Erik De Vlaeminck—een prestatie waarvan velen dachten dat die onbereikbaar was.

Misschien nog indrukwekkender was het feit dat Van der Poel het hele seizoen ongeslagen bleef. In elke wedstrijd waarin hij startte, trok hij aan het langste eind. Het was een duidelijke herinnering dat zijn dominantie in het veldrijden onaangetast blijft, zelfs nu hij steeds meer successen zoekt op de weg en in het mountainbiken.

Lente – Meester van de Monumenten

Naadloos schakelde de Nederlander over naar de weg, waar hij opnieuw bewees waarom hij wordt beschouwd als de beste klassiekerrijder van zijn generatie.

Tijdens Milaan–San Remo in maart plaatste Van der Poel zijn sprint perfect in een tactisch steekspel met Filippo Ganna en Tadej Pogačar. Het leverde hem zijn tweede zege aan de Via Roma op, dit keer niet met brute kracht maar met koersinzicht en explosieve snelheid.

Enkele weken later stond hij weer aan de start van de Hel van het Noorden, Parijs–Roubaix. De koers werd een chaos: valpartijen, lekke banden en zelfs een incident waarbij een toeschouwer een fles naar hem gooide. Toch liet Van der Poel zich niet van de wijs brengen. Op de Carrefour de l’Arbre sloeg hij zijn beslissende aanval en reed solo het Vélodrome van Roubaix binnen. Daarmee schreef hij geschiedenis met zijn derde opeenvolgende overwinning, iets wat slechts enkelen hem ooit voordeden.

Zijn zeges in deze iconische Monumenten bewezen dat hij onder alle omstandigheden kan winnen, of het nu gaat om finesse of brute overmacht.

Zomer – Geel in Frankrijk

Hoewel de klassiekers zijn specialiteit zijn, mikte Van der Poel in 2025 ook op nieuwe hoogten in de Tour de France.

Op etappe 2 klopte hij niemand minder dan Tadej Pogačar in de sprint en behaalde zijn eerste Touretappezege in vier jaar. Het leverde hem niet alleen de overwinning, maar ook de maillot jaune, het meest begeerde tricot in de wielersport.

Hoewel hij de gele trui later moest afstaan, bewees Van der Poel dat hij kan schitteren in de zwaarste ronde ter wereld. Hij overleefde crashes, zware bergetappes en tactische strijd, terwijl hij toch zijn aanvallende stijl bleef tonen. Voor wielerfans was het een spectaculair moment om hem in het geel te zien rijden.

Najaar – Heropleving in de Renewi Tour

Na de Tour vroegen sommigen zich af of de vermoeidheid zou toeslaan. Van der Poel gaf snel antwoord in de Renewi Tour, waar hij met een vlijmscherpe sprint Arnaud De Lie en Tim Wellens versloeg.

Deze overwinning onderstreepte zijn constante vorm gedurende het hele seizoen. Op de weg, in het veld of in meerdaagse wedstrijden: Van der Poel bleef scherp, hongerig en gevaarlijk op elk moment.

Mountainbike – Oog op Nieuwe Doelen

Alsof zijn prestaties op de weg en in het veld niet genoeg waren, keerde Van der Poel later in het jaar terug naar het mountainbiken.

Tijdens de World Cup in Les Gets moest hij helemaal achteraan starten in de vijfde startrij, maar vocht zich knap terug naar een zesde plaats. Voor iemand die al een tijdje afwezig was in de discipline, was het een veelbelovende comeback. Zijn uiteindelijke doel: het Wereldkampioenschap Mountainbike, de ontbrekende titel die zijn multidisciplinaire palmares compleet zou maken.

Van der Poel liet ook weten dat hij mikt op Olympisch goud in Los Angeles 2028, en 2025 is duidelijk de eerste stap in die richting.

Erfenis in Beweging

Terugkijkend op zijn seizoen 2025 is het duidelijk dat dit geen gewoon sterk jaar was van een toprenner. Het was het samenbrengen van een multidisciplinaire meesterzet.

Een zevende wereldtitel veldrijden en een ongeslagen seizoen.

Twee Monumentenzeges: Milaan–San Remo en Parijs–Roubaix.

Een Touretappezege en de gele trui.

Succes in rittenkoersen met winst in de Renewi Tour.

Een veelbelovende comeback in het mountainbiken.

In een sport waarin de meeste renners zich specialiseren, blijft Mathieu van der Poel grenzen verleggen. Hij is tegelijk een meester van de modder, een heerser over de kasseien, een drager van geel, en nu ook een uitdager op de mountainbike.

Eén ding is zeker: Van der Poel wint niet alleen koersen, hij herschrijft de definitie van wielrennen zelf.